آکنه پوست

معرفی

پوست یکی از ارگان های اصلی بدن برای زیبایی است که می‌تواند بر اثر بیماری های گوناگون، زیبایی خود را از دست دهد. یکی از بیماری‌های پوستی، آکنه است. درواقع آکنه، بیماری فولیکول های مو در صورت، گردن یا هر قسمت پوست است که تقریبا در تمام نوجوانان در سن بلوغ، دیده می‌شود.

از آکنه همچنین به عنوان جوش صورت نیز یاد می‌شود اما نام علمی آن بیشتر مد نظر است. این بیماری شایع ترین بیماری پوستی است که اغلب صورت، گردن و پوست دست را درگیر می‌کند.

بسته به شدت بیماری، آکنه می‌تواند سبب ناراحتی‌های پوستی و زخم‌های نا‌خوشایند شود. حتی ممکن است سبب ایجاد زخم های تیره و دائمی روی پوست شود! هرچه زودتر شروع به درمان آکنه کنید، اثرات کمتری بر زیبایی شما خواهد گذاشت؛ برای اینکه از خطرات احتمالی آکنه پوست به دور بمانید، لازم است این مقاله از دکترنیم را با دقت بخوانید.

4 علت آکنه

درواقع هیچ علت مشخصی برای رخ دادن آکنه وجود ندارد! آکنه زمانی اتفاق می‌افتد که غدد سباسه (غدد روغنی پوست) متصل به فولیکوا‌های مو، در هنگام بلوغ یا هرگونه تغییرات هورمونی، تحریک شوند. با این حال، 4 علت آکنه که از عوامل اصلی رخ دادن این بیماری پوستی هستند، در زیر آمده اند:

• زیاد عرق کردن
• مرگ سلولهای پوست
• انواع باکتری‌های پوستی
• مسدود شدن منافذ پوست

توضیح علمی برای بروز این بیماری: فولیکول‌های مو به غدد چربی متصل هستند و این غدد، ماده ای چرب به نام (سِبوم) را برای چرب کردن مو و پوست تولید می‌کنند. هنگامی که بدن شما، سبوم و سلولهای مرده را بیش از حد تولید کند، یک محیطی برای باکتری‌ها ایجاد می‌شود که می‌توانند رشد کنند و سبب آکنه شوند.

عواملی که سبب شدید تر شدن آکنه می‌شوند:

موارد زیر، می‌توانند شدت بیماری را افزایش داده و آکنه حاد ایجاد کنند که عوارضی جبران نشدنی دارد. توصیه می‌کنیم این موارد را با دقت بخوانید:

1- تولید هورمون ها:

آندروژن‌ها هورمون‌هایی هستند که در دوران لوغ پسران و دختران افزایش یافته و سبب بزرگ شدن غده سباسه (غدد چربی پوست) و تولید بیشتر سبوم می‌شوند. همچنین تغییرات هورمونی که در بارداری یا بر اثر مصرف داروهای هورمونی ایجاد می‌شوند، می‌تواند بیماری آکنه را تشدید کند.

2- مصرف بعضی از دارو‌ها:

داروهایی که حاوی کورتیکواستروئید، آندروژن یا لیتیم هستند، سبب افزایش شدت آکنه می‌شوند.

3- رژیم غذایی:

بر اساس مطالعات انجام شده، برخی از مواد غذایی، از جمله محصولات لبنیاتی و غذاهای غنی از کربوهیدرات مانند نان، شیرینی و… ممکن است باعث تشدید بیماری‌های پوستی شوند. همچنین طی تحقیق روی 14 مرد، مشخص شد آن‌هایی که شکلات خورده‌اند، ریسک بالاتری در ابتلا به این بیماری را تجربه می‌کنند.

4- استرس:

فشار عصبی، اضطراب و استرس، از جمله عواملی هستند که توانایی تشدید هر نوع بیماری را دارند. این بیماری نیز بر اثر این شرایط روحی، تشدید می‌یابد.

علائم آکنه

علائم آکنه تقریبا برای همه شناخته شده است اما به صورت کلی نه! شناختن علائم این بیماری، می‌تواند فرد مبتلا را در تشخیص هرچه سریع‌تر یاری دهد. علائم آکنه عبارتند از:

• تغییر نگ پوست به سیاه یا سفید
• ایجاد ضایعات پوستی (پاپولس)
• جوش صورت (پاستول)
• انواع کیست

چه زمان به پزشک مراجعه کنیم؟

برای درمان بهتر، نیاز است با پزشک متخصص پوست، مو و زیبایی دیداری داشته و علائم و نشانه‌های خود را بازگو کنید. پزشک برای شما، می‌تواند داروهای خوبی تجویز کند یا بسته به شدت بیماری‌تان، نسخه‌ای متفاوت بپیچد.

همچنین بر اساس هشدار سازمان غذا و دارو، استفاده برخی از لوسیون‌های ضدآکنه، پاک کننده‌ها، لوازم آرایشی و… سبب خارش، سوزش و در نهایت تشدید بیماری آکنه می‌شوند. پس اگر بعد از مصرف یک ماده آرایشی، دچار موارد زیر شدید، به پزشک مراجعه کنید:

• تنگی نفس یا تنفس دشوار
• تورم در چشم‌ها، صورت، لب و..
• خارش بیش از حد پوست
• خشکی بیش از حد و ناگهانی پوست

عوارض آکنه

از آنجایی که این بیماری روی زیبایی افراد تاثیر می‌گذارد، ممکن است هم عوارض جسمی و هم روحی به دنبال داشته باشد. عوارض روحی و جسمی در یک بیماری، می‌تواند بسیار ناخوش‌آیند بوده و تبعات بدی داشته باشد. به طور کلی، عوارض جسمی و روحی آکنه عبارتند از:

1- کاهش زیبایی پوست:

هر بیماری پوستی، به دلیل ایجاد جوش یا التهاب در پوست، زیبایی را از بیمار گرفته و چهره بدی به منطقه تحت تاثیر می‌دهد. این خاصیت همه بیماری‌های پوستی است!

2- خارش یا سوزش بیش از حد:

همانطور که گفته شد، یکی از علامت های اصلی این بیماری، خارش و سوزش پوست است. بسته به شدت بیماری، ممکن است التهابات دردناک همراه با سوزش و خارش نیز رخ دهد.

3- ایجاد کیست:

در موارد حاد آکنه، کیست‌های همیشگی ایجاد می‌شود. این کیست‌ها یکی از عوارض بد بیماری هستند که پیشگیری از آکنه را ضروری تر می‌سازند!

4- زخم‌های دائمی:

افرادی دچار کیست‌ها و التهابات آکنه می‌شوند، اغلب به زخم‌های همیشگی دچار می‌شوند. شما می توانید از این زخم ها جلوگیری کنید. اگر این بیماری، زودرس (بین 8 تا 12 سال) باشد، برای درمان به متخصص پوست مراجعه کنید. اگر فردی در خانواده شما دارای کیست و التهاب آکنه باشد و شما هم به این موارد مبتلا باشید، باید به متخصص پوست مراجعه کنید.

5- کاهش عزت نفس:

اکثر مبتلایان به بیماری‌های پوستی، عزت نفس خود را از دست می‌دهند. آن‌ها نمی‌خواهند در مکان‌های عمومی مانند محل‌کار، مدرسه یا مهمانی‌ها حضور یابند و از بیماری که دارند خجالت زده اند.

6- افسردگی:

در برخی موارد که عزت نفس به شدت پایین است، افسردگی به سراغ فرد مبتلا به آکنه می‌آید. افسردگی و بیماری‌های روحی در برخی موارد به حدی می‌رسد که فرد، اقدام به خودکشی می‌کند.

پیشگیری از آکنه

انتظار داریم تا به اینجا با این بیماری آشنایی کاملی پیدا کرده باشید و از خطرناک بودن آکنه مطمئن شده و دنبال راهی برای پیشگیری از آن باشید. در اینجا، برخی از عوامل برای پیشگیری از آکنه مورد بررسی قرار گرفته اند:

1- محیط خود را عوض کنید:

اگر در محیطی مانند آشپزخانه کار می‌کنید و دائما در تماس با چربی‌ها هستید، شغل خود را عوض کنید؛ چرا که روغن‌های محیط، می‌تواند به پوست رسیده و فولیکول‌های مو را مسدود کند. این عامل سبب تحریک بیشتر پوست و در نتیجه ایجاد بیماری‌های پوستی می‌شود.

2- لوازم آرایشی بدون روغن:

استفاده از لوازم آرایشی روغنی هم مانند مورد بالا، سبب نفوذ روغن به پوست و مسدود کردن فولیکول‌های مو می‌شود. سعی کنید برای زیبایی چند لحظه ای، زیبایی طبیعی و همیشگی خود را فدا نکنید!

3- صورت خود را تمیز نگه دارید:

اینکه آکنه دارید یا ندارید مهم نیست! مهم آن است که پوست صورت خود را حداقل دوبار در روز بشویید تا از ناخالصی‌ها، سلولهای مرده و چربی‌های مزاحم پاک شود. سعی کنید بیشتر از 2 بار در روز، پوست خود را نشویید و با استفاده از آب گرم و بدون صابون، این کار را انجام دهید.

4- صورت خود را کمتر لمس کنید:

با لمس کردن چهره خود، باکتری‌های زیادی از دستان شما به صورتتان منتقل شده و آکنه ایجاد می‌شود. این عادت را از خود دور کنید! سعی کنید حتی پیشانی خود را لمس نکنید و در بهترین حالت، بهداشت دستان خودتان را هم حفظ کنید!

5- به دور از خورشید:

همانطور که نور خورشید، ویتامین های موثری برای پوست دارد، قرار گرفتن طولانی مدت زیر نور آن هم خطرناک است و سبب بروز این بیماری می‌شود.